vrijdag 29 november 2024

Cursus honorum ft. mythologie



Nu de lectuurlessen van Caesar in het vierde jaar achter de rug waren, was het tijd om terug te blikken én vooruit te kijken.

We keken achterom naar de politieke carrière van Caesar. Wat hielden de functies binnen de cursus honorum ook alweer in? Welke politieke figuren dongen naar het hoogste ambt tijdens het einde van de republiek?

Op het einde van dit trimester dachten we ook terug aan de grammaticalessen. We fristen de grammatica van de voorbije jaren op en verdiepten ons in de modaliteiten van de hoofdzin.

Hoe koppelden we de cursus honorum aan onze grammaticalessen?

De leerlingen kregen Latijnse zinnen voorgeschoteld waarin ze de grammaticale toepassingen moesten herkennen. Bij elke correct antwoord stegen ze een plaats op de ladder van de cursus honorum. Elke leerling vertegenwoordigde een historisch personage. 

Wie als eerste de top van de politieke ladder bereikte, werd gehuldigd met een lauwerkrans.

Dan was het tijd om onze blik te richten op de auteur met wie we in het tweede trimester kennis maken: Ovidius. De zinnen die de leerlingen hadden bestudeerd in het eerste deel van de les, waren geplukt uit een stripverhaal over de mythe van Orfeus en Eurydice. Dit verhaal is trouwens bekend in de versie van Ovidius én Vergilius. Samen zochten ze waar de zinnen in het stripverhaal thuishoorden.




donderdag 21 november 2024

Vertaalrace in het Circus Maximus

Latijnse zinnen vertalen vinden de leerlingen van het eerste jaar niet altijd gemakkelijk. Daarom hebben ze soms de neiging om op te geven. Maar met een speelse competitie vinden ze al snel hun gedrevenheid terug.

Dat de Romeinen gek waren op wagenrennen, is algemeen bekend. Tijdens een race wedijverden vier teams of factiones voor de overwinning. Elk team had zijn eigen kleur: groen, rood, wit of blauw. 

Dit bracht ons op het idee om de vertaaloefening te presenteren als een race in het Circus Maximus. De klas werd verdeeld in vier teams met - jawel - de vier kleuren van de factiones. Bij elke correct vertaalde zin plaatsten de teams hun racer vooruit in de paardenrenbaan.



We weten dat er in de oudheid ook gerelgeld ongelukken gebeurden tijdens de races. Gebroken wielen (rotae fractae) waren vaak het gevolg. Elke groep kreeg dan ook een 'rotae fractae-kaartje' dat ze konden geven aan een concurrerend team. Wanneer dat gebeurde, moest het team met de "gebroken wielen" een extra zin vertalen voordat het verder kon racen. Hilariteit verzekerd!

De strijd tussen de concurrerende vertaalteams barstte los. De leerlingen zochten ijverig naar de correcte vertaling van de zinnen. Bij elke zin kregen ze 3 kansen. Wat een ijver!